Bu ara şiir okuyorum bol bol. Aslında şiiri pek sevmezdim ve şiirden pek anlamazdım ama artık internetle beraber uzun uzun roman okumaya açıkçası vaktim olmuyor. Şiir sanırım edebiyat açlığını kısa sürede doyurmanın en kolay yolu. Aslında bir şiiri, iyi bir şiiri anlamak için belki bir romanı anlamaktan daha fazla vakit gerekir. Lisede klasik Fransız şiirlerini uzun uzun incelerdik, çoğu zaman şairin bile bizim kadar detaylı düşünmediği kanısına varırdık. Bir Baudelaire şiiri üzerine sayfalarca yazı yazabildiğimiz bir dönemdi. Şimdi gündelik hayattaki streslerime bakıyorum da ne güzel sınavlarmış onlar, La cloche fêlée sınav sorusuydu iyi hatırlıyorum.( http://fleursdumal.org/poem/157)
Dün arkadaşım G. ile konuşuyorduk. “Güzelliğin on par’etmez şu bendeki aşk olmasa” dedim bir konuda. Bu sözün sırrına vakıf olabilmem sanırım 28 yılımı aldı. G. de bunu Brezilyalı bir arkadaşına söylemiş, “great wisdom” diyerek çok şaşırmış kız. Ben de geçen gün metroda giderken aklıma geldi nedense. Bir anda tüylerim diken diken oldu. Aşık Veysel gerçekten çok büyük sözleri olabilecek en basit şekliyle ifade edebilen biri. Bana Küçük Prens’i hatırlatıyor hep. “On ne voit bien qu’avec le cœur. L’essentiel est invisible pour les yeux”. Türkçe’de de bunun güzel bir karşılığı var; gönül gözü.
Şiir bir açıdan gönül gözüyle görülebilecek bir şey yalnızca. Bu ara kadın şairleri okuyorum. Gülten Akın mesela.
Kestim kara saçlarımı n’olacak şimdi
Bir şeycik olmadı - Deneyin lütfen -
(http://www.siir.gen.tr/siir/g/gulten_akin/kestim_kara_saclarimi.htm)
Benim saçlarım kara değil, ama kadın şairler için saçları önemli.
Out of the ash I rise with my red hair And I eat men like air. -
(http://www.poets.org/viewmedia.php/prmMID/15292#sthash.fEZTyubC.dpuf)
Saçlar şiirde hep önemli. Yine lise zamanından hatırladığım bir Baudelaire var. “Cheveux bleus, pavillon de ténèbres tendues”(http://fleursdumal.org/poem/203)
Hep güçlü saç renkleri. Benim saçlarım kahverengi. Kumrallar zaten pek sanat eserlerinin ilgisini çekmiyor. Hep kuzgun karası, alev kırmızısı, saman sarısı saçlar. Kadın şairler için güç sembolü, erkek şairler için arzu nesnesi.
Biraz daha şiir okuyayım en iyisi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder