Bir kapıydı o, ol kapılar onunla açıldı.
Gerisini yazmalı mı?
Ne ilkim ne de son.
Ne benim ne de hiç.
Uyandım.
Uyanmıştım da yeniden uyandım.
Hem yazmak istiyorum hem yazmamak.
Duyduklarım belki de kelimenin ötesine geçmiştir.
Anlamını bilmeden / sırrına vakıf olmak.
Ben bunu yazalı aslında çok oldu, sonra burda hissettiklerimi yansıttığını düşündüğüm şeylere iki farklı yerde rastladım.
Cümle alem gizlidir bir elifte / Gözlerimi kapattım - gözlerimi açtım. Ve Alef'i gördüm.
Biri Yunus Emre, diğeri Borges.
Gerisini de iyi ki yazmışsın. Ol kapılar ne güzel bir anlatım. Büyük insanlar ortak hafızaları paylaşıyorlar sanırım. Yunus Emre ve Borges‘in buluştuğu ortak satırı bulup, bize de gösterdiğin için teşekkürler.
YanıtlaSil